Ποιος φοβατε την Βιρτζινια Γουλφ?

Στις 28 Μαρτιου του 1948 η Βιρτζινια Γουλφ (Virginia Woolf) γεμισε τις τσεπες που παλτου της με πετρες και προχωρησε αργα αλλα με σταθερα και αποφασισμενα βηματα προς τον ποταμο Ουζ,οπου αφησε το νερο να γεμισει τα πνευμονια της.Το πτωμα της βρεθηκε στις 18 Απριλιου και θαφτηκε απο τον συζηγο της στην σκια ενος δεντρου στο σπιτι τους στο Σασσεξ.Ο λογος που την οδηγησε στην αυτοκτονια ηταν οτι αισθανοταν οτι εχανε το μυαλο της για ακομα μια φορα,και αυτη θεωρουσε πως θα ηταν και η τελευταια της.

Αυτο θεωρειτο το τελευταια γραμμα προς τον αντρα της:

Αισθάνομαι σίγουρα πως τρελαίνομαι πάλι. Αισθάνομαι ότι δε μπορούμε να ξαναπεράσουμε άλλον ένα σαν εκείνους τους φοβερούς χρόνους. Και δεν θα συνέλθω ξανά τούτη τη φορά. Αρχίζω ν’ ακούω φωνές και δε μπορώ να συγκεντρωθώ. Έτσι κάνω κείνο που μου φαίνεται καλύτερο για όλους μας. Μου ‘χεις δώσει τη μέγιστη δυνατή ευτυχία. Ήσουν με κάθε τρόπο όλ’ αυτά που κανείς δε θα μπορούσε να ‘ναι. Δε γνωρίζω δυο ανθρώπους που θα μπορούσαν να είναι ευτυχέστεροι, μέχρι που με χτύπησε τούτη η φοβερή αρρώστια. Δεν μπορώ να την παλεψω άλλο. Ξέρω ότι χαλώ τη ζωή σου, που χωρίς εμένα θα μπορούσες να κάνεις. Και το ξέρεις πως το ξέρω. Βλέπεις δεν μπορώ μήτε να γράψω… ακόμη κι αυτό. Δε μπορώ να διαβάσω. Θέλω να πω πως οφείλω όλη την ευτυχία της ζωής μου σε σένα. Ήσουν ολότελα υπομονετικός μαζί μου και καλός σ’ απίστευτο βαθμό. Θέλω να σ’ το πω αυτό -ο καθένας το ξέρει. Αν κάποιος θα μπορούσε να μ’ είχε σώσει, αυτός θα ‘σουν εσύ. Όλα έχουνε χαθεί για μένα μα βεβαιώνω για την καλοσύνη σου. Δεν μπορώ να συνεχίσω να χαλώ τη ζωή σου άλλο. Δεν σκέφτομαι ότι δυο άνθρωποι θα μπορούσαν να ‘ναι ευτυχέστεροι απ’ όσο ήμασταν εμείς.

Ενα γραμμα που σταζει απο την ενοχη που παντα νιωθουν οι ανθρωποι που βασανιζονται απο ψυχικες αρρωστιες -οτι τυραννουν τους ανθρωπους που αγαπουν.

Τι ειναι αυτο ομως που βασανιζε την ψυχη αυτης της γυναικας?

Ενα πραγμα που σιγουρα της στιγματισε ηταν η σεξουαλικη κακοποιηση που υπεστει μαζι με την αδερφη της,Βανεσας,στα χερια των αδερφων της Τζερλαντ και Τζορτζ.Αλλα η πρωτη κριση καταθλιψης την χτυπησε οταν πεθανε η μητερα της,υστερα επαθε και αλλη με τον θανατο της αδερφης της λιγα χρονια αργοτερα και το δυνατο χτυπημα που την εστειλε σε ενα νοσοκομειο για ψυχικα αρρωστους ηταν ο θανατος του πατερα της.Οι διαθεσεις αλλαζαν συνεχως,πραγμα που της διημουργουσε προβλημα στην κοινωνικη της ζωη.

Σημερα πολυ πιθανον να ειχε διαγνωστει με διπολικη διαταραχη.

Αν και πολλοι μελετητες θεωρουν οτι η Βιρτζινια ηταν μαλλον ομοφυλλοφιλη,εκεινη παντρευτηκε τον Λεοναρτ Γουλφ και απο το γραμμα που του εγραψε πριν πεθανει,εζησε καλα μαζι του.

Εγραψε δεκα μυθιστορηματα:

• The Voyage Out
• Night and Day
• Jacob’s Room
• Mrs. Dalloway
• To the Lighthouse
• Orlando: A Biography
• The Waves
• Flus: Α biography
• The Years
• Between the Acts

Εχει εκδοσει και ενα σωρο μικρες ιστοριες.

Στο ραφι μου εχω πανω απο μια δεκαετια το βιβλια της με τιτλο “Κυρια Νταλογουει” και νομιζω οτι φετος ειναι η χρονια που θα διαβασω ολακερο.