Γεια σας fellow bloggers ηρθε η ωρα για την καθιερωμένη ενημερωση!Λοιπόν ενω στο προηγούμενο ποστ μου ειχα μια αλλη ιδεα για το βιβλιο μου,εντέλει δεν καρποφορήσε διοτι στην θέση της ανθισε μια αλλη την οποια δουλευω εδώ και πολλές μερες στο ευηλιο και ευαερο μυαλο μου.
Παραθέτω ενα τμημα για να παρετε μια μικρή γευση για το τι πρόκειται να διαβασει καποιος σε τουτη την ιστορία.
Πρόλογος:
Το βραδυ που ξεσπασε η πυρκαγια που εμελλε να καταστρεψει τα παντα στο περασμα της,εγω βρισκομουν καθισμένη ανακουρκουδα στο βρώμικο πατωμα της καλυβας που καποτε ζούσε ο επιστάτης του ιδιωτικου ησυχαστηριου και τωρα είχε αφεθει στο μενος των καιρικών συνθηκων και την φθορα του χρονου.Μπροστά μου ειχα ανοιγμενα και τοποθετημένα το ενα πανω στο αλλο τα γραμματα που είχα βρει καταχωνιασμενα σε ενα συρταρι στο διπλανο δωματιο απο αυτο που βρισκομουν τωρα,εκτος απο εκεινο που κρατουσα στα χερια μου και διαβαζα.Υστερα οταν θα με τραβουσαν με το ζορι οι φυλακες απο το πατωμα και θα με εβαζαν αρον-άρον στην βάρκα που θα με πηγαινε μακρυα απο τις καυτες φλόγες,στην χουφτα μου θα βρισκοταν αυτο το τελευταιο γραμμα,ενω τα αλλα θα ειχαν γινει ηδη σταχτη.Αλλα τωρα,που η φωτια ηταν ακομα στην φαντασια της πυρομανη κάτοικο του δωματιου με το νούμερο 27,εγω διαβαζα τον επιλογο μιας απίστευτης ιστορίας,που θα γινοταν και η σωτηρια της ψυχης μου.Και ολα ξεκίνησαν ακριβως σε αυτο το νησί μερικες δεκαετίες πριν με παρατήσει ο άντρας μου για την σχεδον ανήλικη κόρη της γειτόνισσας μου.
Η ιστορια εξελίσσεται σε ενα ιδιωτικο “ψυχικο ησυχαστήριο” οπου πλουσιες γυναικες βρισκουν την ευκαιρια να αποδρασουν τις δυσκολιες της ζωης τους και να λύσουν οτι συναισθηματικό προβλημα μπορεί να τις βασανίζει.Εκεί πηγαίνει και η κεντρικη μας ηρωιδα μετα απο εναν νευρικο κλονισμο που επαθε οταν ανακαλυψε πως ο αντρας της θα την αφησει για μια 20χρονη βιολιστρια.Στο μερος αυτο ζουν διαφόρων ειδων άνθρωποι,αλλοι απλα λιγο κουρασμενοι αλλοι με σοβαρα συναισθηματικά προβλήματα.Μια μερα η ηρωίδα μας βγαίνει για μια βολτα στο κοντινό δασος και ανακαλύπτει μια εγκαταλειμμένη κατοικία.
This is it,folks!
Μου αρέσει πολυ να σκέφτομαι τους ανθρώπους και το ψυχισμό που κρυβουν μεσα τους,για αυτο τελικα εγκατέλειψα καθε ιδεα για πιο action packed ιστορίες.Προτιμω να διαβάζω αλλα και να γραφω για τον εσωτερικό κόσμο των χαρακτήρων.
Πως πανε τα δικα σας γραπτα?
Ανυπομονώ για τη συνεχεια! Psycho people are the most interesting!
LikeLiked by 1 person
Χεχε,εξαρτάτε :p Σε σκεφτόμουν εχθες που σκεφτόμουν να ανεβασω την Κινγκ συλλογη μου!
LikeLiked by 1 person
Να την ανεβασεις! Πωπω μετά θε πρεπει να το κάνω κι εγω ε? Κάποια τα ειχα διαβάσει πολλααα χρονια πριν.
LikeLiked by 1 person
Δεν πειραζει! !!
LikeLiked by 1 person
Ωχ, άμα είναι να γράψεις βιβλίο με ψυχασθενείς, τότε ετοιμάσου για την πιο επεισοδιακή έρευνα της ζωής σου!! 😛
Πάντως και action packed να έγραφες, την “ψυχολογική” έρευνα δεν θα τη γλύτωνες! Εγώ, να φανταστείς, μια σχετικά καθημερινή γυναίκα έχω για πρωταγωνίστρια και με έχει δυσκολέψει η ψυχολογία και ο χαρακτήρας της όσο δεν πάει!
Τελικά τί βιβλία συμβουλεύεσαι για ψυχολογία; Αυτά που μας είχες στο ποστ για τα non fiction ή βρήκες κι άλλα;
LikeLiked by 1 person
Εχω πολλα στο μυαλο μου,αλλα μην διαβαζεις καθαρα ψυχολογια αλλα και λογοτεχνια με μελετη πανω σε εναν χαρακτηρα ειναι φοβερη,οπως το the edible woman της Ατγουντ..Δεν θα εχει ψτχοπαθεις,οχι ακριβως..
LikeLiked by 1 person
Να σου πω την αλήθεια, συμβουλεύομαι περισσότερο sites ψυχολόγων-ψυχοθεραπευτών όταν πρόκειται για τους χαρακτήρες μου κι όχι τόσο βιβλία ψυχολογίας (αν χρειαστώ κάτι συγκεκριμένο θα ανατρέξω σε αυτά, αλλά να κάτσω να τα διαβάσω από την αρχή ως το τέλος απαπα). Τα λογοτεχνικά με μελέτη πάνω σε έναν χαρακτήρα είναι όντως μια καλή λύση, αλλά άντε να βρεις το βιβλίο που έχει παρόμοιο πρωταγωνιστή με τον δικό σου 😦
Υ.Γ. Την άλλη υπόθεση γιατί την απέρριψες;;; 😦 Φαινόταν κι αυτή ενδιαφέρουσα…
LikeLiked by 1 person
Δεν μπορουσα να την κανω να δουλεψει,δεν μπορουσα να βρω το γιατι.Ενω αυτη ειναι βασισμενη σε μια παρομοια ιστορια που σκεφτομουν πιο παλια.
LikeLiked by 1 person
Καλά, αυτό είναι λίγο και “ανεξήγητο φαινόμενο”… το’χα πάθει κι εγώ κάποτε με μια ιστορία που ξεκίνησα με πάρα πολύ ενθουσιασμό και στην πορεία τίποτα. Ούτε ενθουσιασμός, ούτε όρεξη να συνεχίσω και δεν έχω βρει ακόμα το γιατί 😛
Αυτήν εδώ την ξεκίνησες καθόλου ή ακόμα στην έρευνα είσαι;
LikeLiked by 1 person
Οχι προσπαθω να γραψω το πρωτο κεφαλαιο,αλλα πηραμε νεα επιπεδη τηλεοραση και ο φιλος μου κανει σα παιδι τα Χριστουγεννα και δεν μπορω να συγκεντρωθω!Χεχε
LikeLiked by 1 person
Χαχα! 😀 Δεν πειράζει, θα εξασκηθείς στη συγγραφή μετ’ εμποδίων! Ή αλλιώς θα περιμένεις να κοιμηθεί πρώτα και μετά να κάτσεις να γράψεις! χαχα
LikeLiked by 1 person
Μπα ειναι νυκτοβιος,κοιμαται οταν ξυπναω εγω!Χεχε
LikeLiked by 1 person
Ε, τότε νομίζω πως βρέθηκε η λύση: θα γράφεις το πρωί 😛
LikeLike
Χεχε Καλη ιδεα 😅😅 δουλεύω βεβαιως,αλλα αμα εχεις θεληση..Αυτό μου λειπει μαλλον!
LikeLiked by 1 person
Μωρέ δεν είναι τόσο η θέληση αυτή καθεαυτή όσο το να βρεις ένα θέμα που θα σε εξιτάρει (για να σε παρακινεί να στρωθείς να γράψεις γι’ αυτό) αλλά και να βρεις τη ρουτίνα που σου ταιριάζει. Εγώ πχ. μπορώ να συγκεντρωθώ και να γράψω μόνο πολύ αργά το βράδυ ή πολύ νωρίς το πρωί. Ότι έχω προσπαθήσει να γράψω στο ενδιάμεσο ήταν σκέτη καταστροφή!
LikeLiked by 1 person
Άντε..Πολυ καλα!Εμενα μου λείπει η πειθαρχια!
LikeLiked by 1 person
Βάλε κάποιον να διαβάζει αυτά που γράφεις για να σε πιέζει να προχωράς! Εγώ έβαλα “μπαμπούλα” πάνω από το κεφάλι μου και σώθηκα! 😛
LikeLiked by 1 person
Θα πρεπει ομως να επιλέξω σωστο ανθρωπο,διοτι ειμαι και αντιδραστικό ον!Εσυ πως αντιμετωπιζεις τις σκηνές απο το βιβλιο σου που σου έρχονται? Τις γραφει ξεχωριστά και βρισκεις τροπο να τις ενωσεις?
LikeLiked by 1 person
Ναιιιιιιιιιι,… εννοείται!!! Ότι μου’ρχεται κάθομαι και το γράφω εκείνη τη στιγμή είτε σε ένα φύλλο χαρτί, είτε στο αντίστοιχο word κάθε κεφαλαίου (αν ξέρω δηλαδή σε ποιό κεφάλαιο περίπου θα μπει η σκηνή που έχω σκεφτεί). Κι ύστερα σκέφτομαι τί σκηνές θα ταίριαζαν πριν και τί μετά και κάπως έτσι βγαίνει σαν σύνολο.
Το δύσκολο δεν είναι με τις σκηνές, το δύσκολο είναι με τους διαλόγους. Ό,τι διάλογος μου’ρχεται στο μυαλό τον γράφω κάπου πρόχειρα κι ύστερα έχω ένα σωρό “κομματάκια” διαλόγων που πρέπει να τα ενώσω με τρόπο που να βγαίνει μια ολοκληρωμένη συζήτηση που να βγάζει και νόημα. Εκεί να δεις χαμός! 😛
LikeLiked by 1 person
Αχαχα εσυ εισαι συγγραφεας,εγω wannabe!
LikeLiked by 1 person
Καλά, μην ανησυχείς… κι εγώ πριν 2 χρόνια wannabe ήμουν! 😛 Ας είναι καλά η φιλενάδα που βοήθησε να γίνει “μυθιστόρημα” αυτό που γράφω γιατί στην αρχή μη σου πω τί ήταν!!χαχα 😛
LikeLiked by 1 person
Πω πω πω υποσχέθηκα κι εγώ να γράψω ένα writing update αλλά ακόμα τίποτα. Θα το κάνω άμεσα, το υπόσχομαι!
Ο δικός σου πρόλογος πάντως μια χαρά μου φαίνεται! Εξιτάρει την περιέργεια… 😉
LikeLiked by 2 people
Έχεις πάρει ήδη την πρώτη σου απουσία, να το ξέρεις! 😛 😛 😛
LikeLiked by 2 people
Θα επιστρέψω δριμύτερη! 😉
LikeLiked by 2 people
Ευχαριστώ!Αντε τσακα-τσακα!
LikeLiked by 1 person