Review:Μαραμπου απο τον Νικο Καββαδια.

Καισαρ,απο ενα θανατο σε καμαρα,

κι απο ενα χωματενιο πεζο μνημα,

δε θα ‘ναι ποιητικοτερο και πι’ομορφο,

ο διαφεγγος βυθος και τ’αγριο κυμα;

Μου ειναι πολυ δυσκολο να γραψω την κριτικη μου για αυτη την ποιητικη συλλογη.Δεν εχω ιδεα πως αξιολογεις ενα ποιημα,για αυτο και θα γραψω οτι μου ερθει στο κεφαλι.

Οταν ημουν εφηβη ημουν πολυ μοναχικη.Δεν ειχα φιλους,οχι απο επιλογη απλα δεν με συμπαθουσαν.Οταν μεγαλωσα καταλαβα τι εφταιγε αλλα τοτε ημουν ακομα ανωριμη και δεν γνωριζα τιποτα απο την ζωη και της ανθρωπινες σχεσεις και οτι δεν ειχα παρεα με πληγωνε πολυ.Η μουσικη με εσωσε,αν και διαβαζα και τοτε δεν ειχα γινει μια μανιακη βιβλιοφαγος ακομα,προσφεροντας μου την διοδο προς ενα κοσμο γεματο συναισθηματα.

Ενας απο τους τραγουδιστες που ακουγα στο disc player και σε κασσετες,ναι ειμαι τοσο μεγαλη,ηταν ο Βασιλης Παπακωνσταντινου.Αν και ποτε δεν ηταν αγαπημενος μου,ειχα αρκετα δικα του τραγουδια.Καποια απο αυτα ηταν μελοποιημενα ποιηματα του Νικου Καββαδια και οπως ειναι λογικο ηθελα να τα διαβασω εκτος απο το να τα ακουω.Αγορασα ολες τις ποιητικες του συλλογες,ενα βιβλιο του και ενα μικρο διηγημα του.Το μονο που εχει επιβιωση και βρισκεται ακομα στην κατοχη μου ειναι το “Μαραμπου”.

Στην λιστα με τις κατηγοριες βιβλιων που πρεπει να διαβασω για το Readathon16 υπαρχει και ενα βιβλιο ποιησης και ηξερα οταν επεσε το βλεμα μου πανω στο “Μαραμπου” οτι ηρθε η ωρα να το ξαναδιαβασω.

13 χρονια σχεδον αργοτερα,το αγαπαω το ιδιο οπως και τοτε.

Αν εισαι σα και εμενα που σε πληγωνει βαθεια μεσα σου η πιθανοτητα οτι δεν θα ταξιδεψεις σε ολο τον κοσμο και οτι θα πεθανεις και θα θαφτεις 100 μετρα απο εκει που εζησες ολη σου την ζωη τοτε θα το αγαπησεις.Καθε ποιημα και ενα ταξιδι,μια εικονα,μια μυρωδια.Θαλασσσες,ναυτικοι και συφιλιασμενες πορνες σε αγκαλιαζουν σφιχτα και μαζι βουτατε στα κρυα νερα του ωκεανου.

Ο Νικος Καββαδιας δεν ειναι λεξοπλαστης ουτε κανενας ψηλοφρυδης ποιητης αλλα ενας απλος ανθρωπους που εκφραζει οσο καλυτερα ξερει τα συναισθηματα μιας φευγατης ψυχης.

Διαβαστε το!

Ακόμα, λένε πράματα φριχτά πάρα πολύ,
που είν’ όμως ψέματα χοντρά και κατασκευασμένα,
κι αυτό που εστοίχισε σε με πληγές θανατερές
κανείς δεν το ‘μαθε, γιατί δεν το ‘πα σε κανένα.

Αυτο ειναι το τριτο βιβλιο του 2016

Readathon

Ενα βιβλιο ποιησης