Μια βροχερη Κυριακη σα και δαυτην πρεπει ολοι οι αναγνωστες που σεβονται τον εαυτο τους να χωθουν σε μια μεγαλη δερματινη καρεκλα διπλα σε ενα τζακι που μεσα του θα τσιρτσιραει η φωτια γλυφοντας το πευκο. Καπως ετσι περνουσα τα βραδια μου στο Sheffield,Αγλλιας. Δανειζομουν ενα βιβλιο απο την τεραστια συλλογη που ανηκε στην ιδιοκτητρια του σπιτιου και επαιρνα θεση στην μεγαλη ταμπα πολυθρονα αφηνοντας του αλλους να πινουν φτηνο κρασι και να γελουν με καποιο αστειο. Αν υπαρχει κατι που αγαπουν οσοι λατρευουν την Αγγλια ειναι ο μουντος καιρος.Ο γκριζος γεματος παραπονο ουρανος που δακρυζει σιγα-σιγα παγωμενες σταγονες νερου και μουσκευει μεχρι και την ψυχη σου και φυσικα τα pub burgers και τα charity shops.Και πολλα,πολλα,πολλα αλλα..Αλλα ξεφευγω απο αυτο που ηθελα να πω,σημερα ειναι μερα διαβασματος ανεξαρτητος της θεσης και του καθισματος και για μενα συνηθως μερα αγορας βιβλιων αλλα δεν κατεβηκα στο κεντρο,χουχουλιασα στο πατρικο μου και τωρα στο δικο μου σπιτι. Εφτιαξα μια απαλη σκορδαλια,εχθες εκανα την γνωστη μου χειροποιητη πιτσα,και η καλη μου πεθερα θα φτιαξει γαριδες και καλαμαρακια αργοτερα οποτε τωρα καθισα μαζι με το χαμομηλι μου να σας γραψω.
Τι διαβαζει η τρελη διαχειριστρια αυτου του blog? Well let me tell you. Μεχρι και εχθες οτι επεφτε στα χερια μου με την ελπιδα οτι θα ξεκολλησω απο το γνωστο πλεον “readers’ block” αλλα εχθες το βραδακι κολλησα με το “Επειδη ειναι η καρδια μου” του Αυγουστου Κορτω.Εχω διαβασει και το “Βιβλιο της Κατερινας” και μου ειχε αρεσει,ελπιζω να μου αρεσει και αυτο.
Η Νόρα κι ο Χάρης ζούνε τις τελευταίες μέρες του γάμου τους, διαλυμένου απ’ τον χαμό του εξάχρονου γιου τους Άγγελου. Ώσπου ένα βράδυ ο Άγγελος έρχεται σ’ ένα μοιρασμένο όνειρο, και τους υπόσχεται πως αν επιστρέψουν στον τόπο της στερνής τους παραθέρισης και προβούν στην υπέρτατη θυσία, θα επιστρέψει κοντά τους. Μόνο που όταν βρίσκονται και πάλι στο απομονωμένο εξοχικό της Χαλκιδικής, ο Χάρης και η Νόρα διαπιστώνουν ότι το φράγμα ανάμεσα σε φύση και υπερφυσικό έχει καταρρεύσει, ότι το όνειρο απέχει μια ανάσα απ’ τον εφιάλτη, κι ότι το παρελθόν συνεχίζει να ζει, παντοδύναμο.
Εσεις τι διαβαζετε?
Νόμιζω για τις επόμενες εβδομάδες, όποτε κάνεις αυτή την ερώτηση θα κάνω copy paste: Πόλη στις Φλόγες.χαχα
P.s. Ωραίες περιγραφές κάνετε κυρία μου 😉
LikeLiked by 2 people
Αχαχαχα πες μου αμα σε αρεσε το βιβλιο!! Θενκ γιου ❤
LikeLike
Εμείς τί διαβάζουμε αυτό τον καιρό??? Χμ… έχω τη Σάσενκα του Σαιμον Μοντεφιορε στο ράφι και την κοιτάω και με κοιτάει μέχρι να το πάρω απόφαση να κάτσω ν’ ασχοληθώ μαζί της. Μου την έχει δώσει η κολλητή μου να τη διαβάσω γιατί της άρεσε πάρα πολυ η πλοκή και ο τρόπος που παρουσιάζονται τα flash back της πρωταγωνίστριας. Μόλις “γνωριστούμε” λοιπόν με την “κυρία” θα γράψω και της εντυπώσεις μου. Κι όσο για το σκηνικό, χμμ… βροχή έχουμε, τζάκι έχουμε,… η δερμάτινη πολυθρόνα μου λείπει γαμώτο!!! 😛
Υ.Γ. By the way, άρχισες να βάζεις λίγο “χρώμα” στα ποστ σου κι είναι τέλειο!!! 😀
LikeLiked by 1 person
Χμμμμ ειναι να με πιάσει το κέφι! χεχεχε Να την διαβασεις παιδι μ!
LikeLiked by 1 person
Ενδιαφέρον ακούγεται το βιβλίο που διαβάζεις! Εγώ ήμουν έτοιμη ν’ αρχίσω “Το βιβλίο της Κατερίνας” αλλά τελικά επιασα ένα αγγλικό που αγόρασα μόλις πριν δυο μέρες, το “A little something different” της Sandy Hall (youth λογοτεχνία μετά από πολύ καιρό!). Θα δείξει τι παίζει…
LikeLiked by 1 person
Εφηβική λογοτεχνια εχω καιρο να διαβασω!Εχω ενα καλο που περιμενει καιρο,ίσως μετα τον Ξένο του Καμυ το πιάσω!
LikeLiked by 1 person
Το βιβλιο της Κατερινας ειναι καλο!
LikeLike
Πορφύρα Πανιά του Αλεξαντερ Γκρην. Εχεις σπουδάσει στην Αγγλία;Ζηλεύω…. 🙂
LikeLiked by 1 person
Οχι,απλα εζησα καποια χρονια!Πανέμορφα ειναι ❤
LikeLiked by 1 person