A little bit of everything

Κυριακατικες Σκεψεις.

6f350556fab72820b13cedd4ec076c6e

∅ Και πριν λιγες μερες που λες αποφασισα να παω στο σουπερ μαρκετ. Φορουσα τα ρουχα της δουλειας, κουτσαινα γιατι εχω παθει μια εμμεση κακωση στο ποδι και εσκαγα απο την ζεστη. Ξερεις πως ειναι, αλουστο μαλλι, ταλαιπωρια, στρες και τα λοιπα κακα της ενηλικιωσης,οπως ξερουμε ολοι ομως κατι τετοιες στιγμες συναντουμε κοσμο που εχουμε καιρο να δουμε. Ετσι, λοιπον που προχωρουσα με μονιμα ζωγραφισμενη μια εκφραση πονου στο προσωπο μου, πεφτω πανω στην μητερα μιας γνωστης μου που εχω καιρο να δω.Γεια σας” της λεω με πολυ χαρα”Τι κανετε?“. Μου εδωσε την απαντηση της με εντονα λυπημενο τονο στην φωνη της  “Καλα παιδι μου,εχεις παχυνει παρα πολυ.Γιατι ετσι?“. Ενιωσα σαν να εφαγα μια μπουνια στην μουρη και αμεσως αρχισα να δικαιολογω τον εαυτο μου. “Να,ξερετε” της απαντησα λυπημενη “εχω σοβαρο προβλημα με τον θυροειδη μου,να τρωω και λιγο παραπανω..” ειπαμε δυο-τρεις κουβεντες παραπανω και η καθεμια πηρα το δρομο της. Γυρνωντας σπιτι ανεβασα αυτη μας την συζητηση στο facebook μου οπου πως κοπελες μου αναφεραν καποια παρομοια περιστατικα. Δυο φιλες μου μου ειπαν,οτι οταν ηταν εγκυος και τους ρωτουσαν τι φυλλο θα ηταν το παιδι τους, και η απαντηση ηταν “κοριτσι”, εκεινοι αμεσως τους ελεγαν οτι δεν πειραζει, θα κανουν αγορι την επομενη φορα. What the fuck?

Γιατι οι ανθρωποι νιωθουν την αναγκη να κανουν τετοιες αγενεστατες ερωτησεις ή νιωθουν καθηκον τους να σε ενημερωσουν οτι εχεις παχυνει? (Λες και δεν εχεις ιδεα γιατι δεν σου κανουν πλεον τα ρουχα σου, και περιμενες να εμφανιστει καποιος να σου πει το μυστικο.). Και αν εγω που ακομα και μετα απο 20 κιλα δεν θεωρουμε ακομα υπερβαρη (αν και σιγουρα με λες τσουπωτη) νιωθω απιστευτα ασχημα οταν μου κανουν τετοιες ερωτησεις, πως πρεπει να νιωθουν οι υπερβαροι οταν δεχονται τετοιο πολεμο?

Αυτο σκεφτομαι συνεχως. Γιατι οι ανθρωποι μισουν τους “χοντρους”? Ποσο αδικο ειναι να νιωθεις συνεχως την αναγκη να δικαιολογησε?

writer

∅ Το βιβλιο που εχω στο κεφαλι μου εχει παρει μια μορφη πολυ ικανοποιητικη. Εχω σκεφτει το 2/3 της ιστοριας,εχω φτιαξει τους χαρακτηρες μου οσο πιο κοντα στην ιδεα μου μπορουσα και εχω πανω-κατω επιλεξει και τα μερη στα οποια θα διαδραματιστει.

Νιωθω ομως πολυ αδυναμη. Δεν νομιζω πως θα τα καταφερω, δεν ξερω αν θα αρεσει το βιβλιο μου. Αισθανομαι “μικρη” για να το κανω. Τωρα πια ξερω οτι για πολλα προβληματα μου φταει η χαμηλη αυτοεκτιμηση που εχω και μια μονιμη αισθηση οτι δεν ειμαι αρκετη. Δουλευω πανω σε αυτο μοναχη μου, και θεωρω οτι το βιβλιο θα με βοηθησει πολυ να νιωθω περηφανη για τον εαυτο μου. Παρολα αυτα κρατω τις λεπτομερειες για ανθρωπους που δεν θα με κανουν να νιωθω οτι δεν θα καταφερω.

psychologist-lucy-copy

∅ Τοσα χρονια που δεν διαβαζα φιλοσοφια,αρχαια τραγωδια και ψυχολογια εχανα πολλα. Ειναι υπεροχο να ανοιγεις ενα βιβλιο και απο αυτο να παιρνεις συνεχως πραγματα και να νιωθεις οτι καλυτερευεις εστω και στο ελαχιστο. Βοηθουν ακομα και τα βιβλια της ψυχολογιας να καταλαβεις πραγματα για εσενα που αγνοουσες.

briam-thumb-large

∅ Εχω βαλει στο φουρνο ενα τουρλου λαχανικων να γινετε, δεν μου αρεσει και το φτιαχνω αποκλειστικα για τον συντροφο μου. Μου εχει σπασει την μυτη ομως αλλα δεν εχω καμμια διαθεση να το φαω.Φοβερο?

1292be7a32f484c3cf5ccf1a13e9352a

*Οι φωτο δεν ειναι δικες μου.

Πως περνατε εσεις την Κυριακη αυτη?

27 thoughts on “Κυριακατικες Σκεψεις.

  1. Κι εγώ δεν καταλαβαίνω πως γίνεται εδώ στην Ολλανδία να αισθάνομαι κορμάρα (που ο μεσος όρος κιλών είναι πολύ χαμηλότερος από της Ελλάδας) και όταν πάω Ελλάδα να αισθάνομαι χοντρή… λες και κάτι έγινε που έχω 4 κιλά παραπάνω απ’ότι δέκα χρόνια πρίν που ήμουν 20! Είμαστε πολύ επιφανειακοί στην Ελλάδα, δεν έχει σημασία αν το μυαλό είναι άδειο, φτάνει να μη φαίνεται η κυτταρίτιδα.
    Αυτό για το φύλο των παιδιών δεν μπορώ καν να το σχολιάσω… Πιστεύω ότι η νεα γενιά είναι πολύ πιο φυσιολογικοί άνθρωποι και τέτοια φαινόμενα θα εξαλειφθούν σύντομα.

    Να υποστηρίζεις το βιβλίο σου. Κάντο όσο πιο καλό μπορείς (κατά τη γνώμη σου) και σε όποιον αρέσει. Δεν θα αρέσει σε όλους, αλλά σε κάποιους θα αρέσει.

    Εγώ σήμερα γράφω τα conclusion της διπλωματικής μου γιατί όλη τη βδομάδα δεν συγκεντρωνόμουν…. Αααχχχ…. Αντε φαε το τουρλού σου κοριτσάκι μου και διώξε τις αρνητικές σκέψεις!

    Liked by 5 people

    1. Αχ σου εύχομαι κουράγιο και να τους πάρεις το μυαλό με την διδακτορική σου! Ναι στην Ελλαδα πρέπει να εισαι μανταμιτσα και κουρια με το συνολακι σου μη σε πουν χωριατισα..Τι να πω!Υπομονη! Αντε,ελπιζω να μας δωκεις να διαβασουμε την διδακτορικη σου!

      Liked by 1 person

      1. Χμμ δεν νομιζω οτι θα τη βρεις ενδιαφερουσα τη διπλωματικη μου. Ειναι απο αυτα τα πραγματα που διαβαζουν μονο οσοι ειναι υποχρεωμενοι να τα διαβασουν. Αλλα καλα να παθουν, καθηγητες ηθελαν να γινουν! Το θεμα ειναι να διαβασουμε το βιβλιο σου συντομα 🙂 Γραφε, γραφε!

        Liked by 1 person

  2. Σαν λαός κρύβουμε τεράστια κόμπλεξ! Το έχω αποδεχθεί πια… Γι’ αυτό, γράψτους κανονικά και φάε το τουρλού σου με το συντροφό σου.
    Αυτό με το “Δεν πειράζει, την επόμενη φορά θα κάνεις γιο” το είχε πει συγγενής στον πατέρα μου μετά τη γέννησή μου. Το “αστείο” της υπόθεσης είναι ότι οι γονείς μου παιδεύτηκαν πολύ να με κάνουν κι εκείνος το ήξερε. Σκέψου πόσο κακία και αμορφωσιά μπορεί να κρύβεται σε ένα μυαλό!
    Επιμένεις λοιπόν ότι αξίζει να δίνεις βάση και να σε πτοούν τα σχόλια τέτοιων ανθρώπων, σκατόψυχων;
    Κάνε παιδί μου αυτό που γουστάρεις με αυτοπεποίθηση και ο άξιος κριτής ποτέ δε θα σε κάνει να αισθανθείς άσχημα. Ακόμα κι αν θέλει να σου πει κάτι αρνητικό θα στο πει με τρόπο που θα σου δώσει να καταλάβεις ότι στο λέει για να βελτιωθείς όχι γιατί απλά του αρέσει να στάζει απερίσκεπτα δηλητήριο!
    Go on λοιπόν Τζώρτζια και μη μασάς! Δεν αξίζει…

    Liked by 3 people

    1. Ασε μου κάνει φοβερη εντυπωσει η κακια του κοσμου.Μεγάλωσα με μια πολυ καλη μητερα που δεν εδινε τετοια παραδείγματα και μου φαίνεται πολυ περίεργο! Εχεις δικιο!Fuck them.

      Liked by 1 person

  3. Αυτο το μισοαυστηρό ύφος με λίγη λύπηση μέσα που παίρνει η γιαγιά μου κάθε φορά που πάω να την δω δεν συγκρίνεται καν με τα επόμενα λόγια της: “Πάλι πάχυνες, από την μάνα σου έχεις πάρει”. Ο ναι, είναι κανείς να απορρεί που την επισκέπτομαι μόλις τρεις φορές τον χρόνο για καμιά ώρα.
    Μην τους ακούς γλυκιά μου Γεωργία, οι άνθρωποι δυστυχώς δεν συνδέουν την γλώσσα με τον εγκέφαλό τους πριν μιλήσουν. Είναι δύο όργανα που απλά μοιράζονται το ίδιο σώμα και τίποτις παραπάνω, αλίμονο!
    Η αίσθηση που έχεις για το βιβλίο σου, ακριβώς τα ίδια σκέφτομαι για τα δικά μου ποιήματα και έτσι τα βλέπει μόνο το σερτάρι του γραφείου μου. Πάρε βαθιά ανάσα και συνέχισε την προσπάθεια! Αξίζεις και το έχεις ήδη αποδείξει!
    Καλή εβδομάδα γλυκούλα! (υγ. μια χαρά είναι το τουρλού *.*)

    Liked by 2 people

    1. Αγαπη ξεπερασετο και ανέβασε τσ ποιηματα σου τώρα! Μην αφησεις την δικια σου φοβια να σε κρατήσει πισω! Μπορεί εντέλει να εισαι ταλενταρα! (Ειμαι σιγουρη πως εισαι!). Αυτο με το βάρος το λένε ολοι. Εχθες μια θεια (ξερω πως δεν το ειπε με κακια,απλα γιατι το ειπε δεν ξερω) μου ειπε πως εχω “ρεψει”. Η ιδια η μαμα μου ειπε για πλακα πως μάλλον ποναει το ποδι απο το βαρος μου. Εκνευριστικό ταμαλα!Αυτες ομως τις καταλαβαινω,τις αλλες ομως οχι. Btw,περιέργως μονο γυναικες το λένε μονες τους απο αντρες εχω ακουσει να αναφέρουν το βαρος μου μονο αν πω εγω κατι.Αυτο ομως δεν μπορώ να το καταλάβω!

      Liked by 1 person

      1. Κάτι θα ανεβάσω, ελπίζω σύντομα! Τώρα που το λες, μόνο γυναίκες το λένε αυτό. Δεν γίνεται όλοι οι άνδρες που ξέρω να είναι μυωπικοί, μάλλον είναι γνώρισμα της γυναικείας φύσης η συζήτηση περι κιλών. Μωρέ με αγάπη το λένε, δεν λέω, αλλά αυτό το χοντροκομμένο σχόλιο, όσο κι αν το ομορφύνεις, ε παραμένει χοντροκομμένο…

        Liked by 1 person

  4. Το ίδιο (σχεδόν) μου συνέβηκε, όταν μετά από πολλούς μήνες που είχα να δω μια φίλη (που κάποια εποχή κάναμε καθημερινή παρέα, παίζοντας σκράμπελ)… την συνάντησα στη τράπεζα στην ουρά και το μόνο που βρήκε να μου πει ήταν, “πάχυνες” . Ναι, της είπα πήρα 3 κιλά! Τι να πω… 😦
    Το “πώς είσαι” δεν ενδιαφέρει κανένα, ενώ τα κιλά… ναι!!!
    Πάμε όμως και σε κάτι επίσης σοβαρό, γράφουμε για μας ή για τους άλλους;
    Είναι ένα ερώτημα που πρέπει ν’ απαντήσουμε, πριν ξεκινήσουμε ένα βιβλίο… 😉

    ΑΦιλάκια και καλό μας βραδάκι με ότι αγαπάει η καρδιά μας! ❤

    Liked by 2 people

    1. Γραφουμε φυσικα γιατι εχουμε να πουμε μια ιστορια αλλα η ιστορια ομως θελει και κοινο!Χεχε,ναι βρε παιδι μου λες και εμεις δεν ξερουμε οτι εχουμε παχυνει. Δηλαδη δεν μας μπηκαν ψυλλοι στα αυτια οταν δεν μας κουμπωνε το παντελονι!ΕΛΕΟΣ.

      Like

  5. Διότι “οι αρνητικοί άνθρωποι έχουν ένα πρόβλημα για κάθε λύση”. Τόσο απλό!! Το μπριαμάκι το κάνω εγω για την παρτη μου γιατι ο δικος μου φίλος δεν το τρώει. Το βιβλίο να το γράψεις με χίλια!!! Ετσι συνοπτικά γιατό βιάζομαι να φύγω στο χορό. Καλή εβδομάδα…

    Liked by 1 person

    1. Καλο σου απογευμα και καλη εβδομαδα!Ευχαριστω για τις ομορφες λεξεις που μου χαρισες! ❤ Και η πρωτη προταση σου ειναι παρα πολυ σωστη!

      Like

  6. Λοιπόν, θα σου πω κάτι άλλο που παρατήρησα πριν λίγους μήνες και έχει άμεση σχέση μ’ αυτό που λες. Έχεις παρατηρήσει που όλοι μας αρκετές φορές μπαίνουμε στη διαδικασία να συζητήσουμε με κάποιον φίλο μας την περιπέτεια κάποιου τρίτου λέγοντας: «πω, έκανε βλακεία, εγώ άμα ήμουν στη θέση του θα είχα κάνει αυτό κι αυτό και θα είχαν γίνει όλα τέλεια!»; Όλοι το κάνουμε και υποθέτω κάποιοι άλλοι θα το κάνουν αναφερόμενοι και σε εμάς. Όταν κάθισα να σκεφτώ γιατί γίνεται ανακάλυψα πως κρύβει μία μορφή «κομπλεξισμού». Πιθανότατα ποτέ δε θα βρεθούμε στην κατάσταση που βρέθηκε αυτός ο τρίτος αλλά αρεσκόμαστε στο να λέμε «εγώ θα τα έκανα καλύτερα» απλά και μόνο για να αποδείξουμε στο συνομιλητή μας πόσο ανώτεροι είμαστε από αυτό τον… τρίτο.

    Επομένως ερχόμαστε στο περιστατικό που αναφέρεις. Αν, λοιπόν, η γνωστή σου νιώθει κοντή/χοντρή/άσχημη/ανίκανη (ή κι εγώ δεν ξέρω τί άλλο) τί πιο φυσιολογικό από το να μειώσει ένα σωρό άλλους γύρω της προκειμένου να τονίσει την αυτοπεποίθησή της; Προσπάθησε να μην ακούς την κάθε κομπλεξικο-βλακεία που σου πετάει ο καθένας, ειδικά τώρα με την οικον. κρίση που όλος ο κόσμος νιώθει χάλια και κάτι τέτοια περιστατικά «τόνωσης του εγώ» έχουν αρχίσει και γίνονται μέρος της καθημερινότητάς μας. Το καταλαβαίνω πως δεν είναι εύκολο (γιατί κι εγώ έχω ένα πρόβλημα υγείας που όλοι μου το κοπανάνε με αγένεια όταν το παρατηρούν – τυχαία/σκόπιμα δεν ξέρω!) και με ενοχλεί όταν το κάνουν αλλά όσο μπορώ προσπαθώ να τους αγνοώ.

    Υ.Γ. Όσο για την ιστορία σου και τις αμφιβολίες που έχεις, ένα έχω να σου πω: «Αν δεν πιστέψεις εσύ σ’ αυτή την ιστορία δεν πρόκειται να πιστέψει και κανένας άλλος!». Το έπαθα πολύ έντονα στο πρώτο μου βιβλίο και συμπεριφερόμουν σαν παρανοϊκή: Τη μια βδομάδα ένιωθα ότι γράφω την τέλεια ιστορία και την άλλη βδομάδα ότι γράφω μια βλακεία και μισή. 😛 Όταν νιώθεις ότι δεν είναι καλή ή ότι γράφεις βλακείες άφηνε την στην άκρη και την ξαναπιάνεις όταν θα νιώθεις πιο σίγουρη. Μέρες αμφιβολίας είναι, θα περάσουν!!! 😛

    Liked by 3 people

    1. Σε ευχαριστω για το υπεροχο σου σχολιο.Ειναι σίγουρα θέμα κομπλεξ,ενας τρόπος να τονωσουμε τον ανασφαλή εαυτο μας,και προδίδει ένα ακομα αρνητικό χαρακτηριστικο στον συνομιλητή μας!

      Liked by 1 person

  7. Να σου πω,εγώ δεν δέχομαι τέτοια σχόλια από κανέναν.Γιατί,όπως πολύ σωστά είπες,έχουμε μάτια και βλέπουμε.Ξέρουμε πότε έχουμε παχύνει, πότε τρώμε από λαιμαργια/άγχος κλπ.Πλέον δεν δέχομαι κανέναν να μου κουνάει το δάχτυλο,ειδικά για τα προφανή.Πριν 2 χρονια,είχα πάρει 10 κιλά και φυσικα όλοι οι φωστηρες έτρεξαν να το επισημανουν.Την δίαιτα όμως την ξεκίνησα όταν ένιωσα εγώ έτοιμη ψυχολογικά.
    Όσον αφορά το βιβλίο,θα σου πω κάτι που είπε και σε μενα ο καθηγητής δημιουργικής γραφής: δεν γίνεται όλοι να γίνουμε Ντοστογιέφσκι ή Παπαδιαμάντης κλπ.Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να δημιουργήσουμε κάτι αξιόλογο.Τέτοια σύγκριση θα μπορουσε να οδηγίσει σε εξάλειψη της λογοτεχνίας (οκ ακραίο αλλα καταλαβαίνεις τί θέλω να πω :ρ).
    Με λίγα λόγια, έχουμε ανάγκη απο περισσότερους ανθρώπους με παιδεία και δημιουργικότητα γύρω μας;)
    P.s. Το τουρλού μαζί με φέτα είναι όνειρο!!

    Liked by 2 people

    1. Βασικα εμενα δεν μου αρεσει το τουρλου,απλα λατρευω την μυρωδιά .Χεχε. Τρώω απο τρελο αγχος και εχω παρει τόνους κιλων.Το ξερω. Εχω πρόβλημα θυροειδη επισης και οταν τα ακούω αυτα με ενοχλούν! Α!Ε ενταξει δεν θα είναι λογοτεχνικό θαυμα.Αλλα κατι θ ναι χεχε

      Liked by 1 person

      1. Τις περισσότερες φορές κι εγώ τρώω από άγχος ή, αν είχα πολύ δύσκολη μέρα, για να «επιβραβεύσω» τον εαυτό μου. Νομίζω μόλις νιώσεις έτοιμη και ρυθμίσεις και τον θυρεοειδή σου, όλα θα μπουν σε μια σειρά. Από εκεί και πέρα, η αγένεια φυσικά και θα ενοχλεί γιατί κρύβει και κακία! Εσύ κάνε focus στο βιβλίο κι άσε τους άλλους να λένε. Ένας κακοπροαίρετος άνθρωπος, θα βρει πάντα κάτι να πει ακόμα κι αν είσαι η Ζιζέλ! 😛

        Liked by 2 people

  8. Συμφωνω απολυτα με τα κορίτσια πιο πάνω…και εχω αρκετα κιλα παραπάνω και ειναι επειδη τρώω αρκετές φορες απο νεύρα, απο στενοχώρια, η μετα απο μια δύσκολη μερα, όπως είπε και η Σοφια…Επισης εχω παρατηρήσει πως ακομα και αν δεν αλλάξει δραστικά η διατροφή μου, αν είμαι κουρασμένη ψυχολογικά η και σωματικά, επιβαρύνονται σε τεράστιο βαθμο τα κιλα μου αλλα και το άσθμα! Αυτο που εχω να προτείνω στα παραπάνω που αναφέρεις ειναι:αγνόησε τους άλλους και κάνε φόκους στον εαυτο σου… αν κάποιος επιμένει με την αγένεια, εντάξει ξέρω οτι θέλεις να εισαι ευγενής ( κι εγω παντα το προσπαθω) αλλα στην συγκεκριμένη κυρία… Θα ήθελα να μπορούςα να έχω αγένεια/χιούμορ αυτοσυντήρησης/αυτοπεποίθησης Κ να μπορου στα να ελεγα …
    “παχύνα;; Ναι, ε;;” “Μήπως το βλέπετε ετσι γιατι εσείς έχετε ρέψει υπερβολικά;;Εξετασεις τελευταια έχετε κανει;;Ολα καλα;;”
    ( Κι ας την μετα να τρέχει κ να ρωτάει, Κωσταααακηηη, σου φαίνομαι κομμενηηηη…)
    (Οκ,ξέρω, τρελή απρέπεια, αλλα μερικές φορες τους χρειάζεται!!)

    Επιπλέον οταν δεν νιώθεις καλα ψυχικά γράφε γράφε γράφε και εξέφρασε τα, στο βιβλιο σου ή όπως καλη ώρα εδω, και επιπλέον περπατά περπατά περπατά κάπου στη φυση (ακομα κι αν ειναι μόνο η παιδική χαρα της γειτονιά σου). Εμενα το περπάτημα στη φύση το οποίο δυστυχώς τον τελευταίο καιρο το χω σταματήσει, κι όχι το γυμναστήριο, με ειχε βοηθήσει απίστευτα. Τα ζωύφια, το γρασίδι, τα πουλάκια ειναι αθόρυβα (η πολυ γλυκα θορυβώδη) και ενω σου κρατούν παρέα σου επιτρέπουν να οργανώνεις τη σκεψη σου, να κατεβάζεις ιδέες και να κανεις καλο και στην καρδια σου αφου το περπάτημα κοντά τους ειναι μια ήπια μορφή cardio άσκησης. Δοκίμασε το!!

    Liked by 3 people

    1. Οι γιατροί λενε οτι και μονο να κοιτας την φυση κανει καλο στην καρδιά σου. Εγω ειχα εναν τραυματισμό απο το γυμναστηριο.. Εχω σοβαρο θέμα με τον θυροειδη μου!

      Like

  9. Νομίζω τα είπαν όλα τα παιδιά! Η χοντροκοπιά που έχουμε οι Έλληνες ως λαός (όχι όλοι ευτυχώς), τα ψυχολογικά που κουβαλάει ο καθένας, η ανάγκη πολλών να μειώσουν τους άλλους για να ξεπεράσουν τις δικές τους ανεπάρκειες κι ένα σωρό άλλοι λόγοι παίζουν για να βγάλει ο κόσμος όλη την αρνητίλα και τη μισανθρωπιά που φέρει πάνω στον άμαχο πληθυσμό. Εδώ ρε συ κάθονται και σχολιάζουν αρνητικά τα αντικειμενικά θετικά που κάνει κάποιος, ψάχνοντας να κατεβάσουν το όποιο επίπεδο στο δικό τους ύψος (το ύψος του κουβά που λέω εγώ γιατί παρακάτω δεν πάει), δεν θα κάτσουν να θάψουν για κάτι που θεωρούν πραγματικά αδυναμία κι ελάττωμμα; Αν το πιστεύεις ή όχι, γυναίκα ξαδέρφου μου (ψώνισε από σβέρκο το χαϊβάνι!) καθόταν κι έλεγε δεξιά κι αριστερά πως είμαι πολύ φυλελεύθερος άνθρωπος και πως όλα μου τα λεφτά τα έχω φάει σε ταξίδια! Πολύ σωστά κατάλαβες, τα παραπάνω τα ανέφερε ως αρνητικά, οπότε θες να μου πεις πώς καταφέρνει η πουτάνα η Γη κι ακόμα γυρίζει; Υπάρχει τόσος παραλογισμός εκεί έξω που δεν αξίζει να σπάσεις το κεφάλι σου μερικές χιλιάδες φορές για να συνεννοηθείς με εκατομμύρια ανθρωποειδή στην κατώτερη μορφή υποεξέλιξης τους!

    Σ’ όλες αυτές τις θειάδες εκεί έξω που αναρωτιούνται μόνο για τα κιλά κι αν και πότε θα βρουν όλες οι κοπέλες ένα καλό παιδί να παντρευτούν θέλω απλά να τους απαντήσω: “Πάχυνα γιατί βρήκα καταπληκτικό γκόμενο, ο οποίος κάθε φορά που κάνουμε σεξ απανωτά τρεις φορές πεινάει πολύ κι έτσι εγώ τρέχω να του μαγειρεύω για να μη μου φύγει! Μάλιστα μου ‘χει υποσχεθεί πως αν του φτιάχνω όλα τα φαγητά που θέλει, στα δυο χρόνια καθημερινού σεξ θα μου βάλει και στεφάνι!”. Κι ας βγουν μετά να το βγάλουν και έκτακτο παράρτημα στη γειτονιά! 😛

    Για το βιβλίο σου έκανες θεαματική αρχή, οπότε δε λέω τίποτα! Μόνο περιμένω ν’ απολαύσω τα παρακάτω! 🙂

    Liked by 2 people

Leave a reply to sweet jane eyre Cancel reply