Τι διαβαζω τωρα;

Όπως σας έχω ξαναπεί έχω ερωτευτεί την Ελληνική λογοτεχνία (και Φιλοσοφία) και εχω κάμει πέρα αυτά που διάβασα εώς πρόσφατα για να βάλω στην θέση τους μερικά διαμαντάκια της λογοτεχνίας μας. Ένα απο αυτά ειναι η νουβέλα του Μ.Καραγάτση “Το χαμένο νησί”.

Το βιβλίο μου το έδωκε η φιλενάδα μου, η γλυκιά και όμορφη σκυλομάνα και γατομάνα Κατερίνα, μαζί με ακόμα ενα δικό του διήγημα “Ο κίτρινος φάκελος Α&Β τόμος” και μπορώ να πω πως είναι πανέμορφο!

Υπόθεση

Η ιστορία είναι παλιά και παράξενη τόσο, που δεν ξέρει κανείς που τελειώνει η αλήθεια για ν’ αρχίσει η φαντασία μιας ζωής σπίρτου και τοξινώσεων. Η αλήθεια όμως τι μας νοιάζει εμάς, τους δραπέτες, τους λιποτάχτες της στεγνής λογικής των τριών διαστάσεων; Την τέταρτη κυνηγούμε, την άϋλη κι’ άπιαστη, τη φευγάτη από το κοσμικό περίγραμμα των ματιών μας. Τη φυγή ζητάμε στο άπειρο, στον ίλιγγο της φαντασίας. Αυτή που θα μας γλυτώσει από τον ανθρώπινο πίθηκο των αταβικών φόβων, από το συχαμερό μέρμηγκα της καθημερινής φαγοπεπτοαφοδευτικής πραγματικότητας. Ας γίνουμε τζιτζίκια κι’ ας τραφούμε με δροσιές αυγινές. Ας γίνουμε χίμαιρες κι’ ας ξεδιψάσουμε από νάματα παραμυθιών και θρύλων. Δεν έχω να προσθέσω άλλο σχόλιο. Σας παρουσιάζω παρακάτω το παράξενο κείμενο που μου χάρισε ο ιερέας της Ταϊλί, όπως είναι και βρίσκεται στο παλιό κιτρινισμένο τετράδιο. Και προσπαθήστε να προσαρμόσετε τη δούλη ψυχή του σκλαβωμένου σας κορμιού πάνω στην ελεύθερη φυγή των φτερωτών λόγων.

Λοιπον έχω διαβάει μονο 36 σελίδες απο τις 152 και έχω να πω πως η γραφή του είναι εξαιρετική. Είχα κάποτε διαβάσει το 1/4 της Μεγάλης Χίμαιρας αλλά δεν θυμόμουν το τόσο ωραίο γράψιμο του. Απο τους καλύτερους συγγραφεις που έχουν περάσει απο την Ελληνική λογοτεχνία!

Εσείς τι διαβάζετε τωρα?

*Ο φίλος μου δουλέυει μέσα στο σπίτι που ζούσε κάποτε ο Μ.Καραγάτσης.