Mini Προτάσεις βιβλίων Νοτιο-Αμερικάνων συγγραφέων.

Εκατό χρόνια μοναξίάς/ Gabreil Garcia Marquez

Λίγα έργα στην παγκόσμια λογοτεχνία φέρνουν άξια τον τίτλο “τοιχογραφία” μιας
εποχής, ενός λαού, μιας συγκλονιστικής συλλογικής εμπειρίας, και η κατάχρηση του όρου θα μας έκανε πολύ διστακτικούς να τον χρησιμοποιήσουμε αν δεν επρόκειτο για ένα σημαδιακό έργο, όπως αναμφισβήτητα είναι το Εκατό Χρόνια Μοναξιάς του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες. Τοιχογραφία πράγματι της μοίρας όχι μόνο
της Κολομβίας, αλλά ολόκληρης της Λατινικής Αμερικής, που για δύο αιώνες τώρα παλεύει απεγνωσμένα, πιασμένη σε φοβερό
δόκανο, να βρει μια διέξοδο. Την αγωνία και το σισύφειο χαρακτήρα αυτής της πάλης δίνει ο Μάρκες με αξεπέραστη λογοτεχνική μαεστρία, περιγράφοντας την τραγική πορεία του ήρωα της ελευθερίας συνταγματάρχη Αουρελιάνο Μπουενδία από
την ώρα της υπέρτατης προσφοράς ως τη στιγμή της έσχατης φθοράς και της προσωπικής ολοκληρωτικής εκμηδένισης.

Το είχα διαβάσει σε  πολύ μικρή ηλικία, γύρω στα 15 (?), και θυμάμαι πόσο πολύ το είχα αγαπήσει. Δεν είναι εύκολο βιβλίο, ο συγγραφέας ονοματίζει τους 100+ ηρωές του με τα ίδια ονόματα, οπότε ή θα γυρνάς μπροστά στο οικογενειακό δέντρο για να κατατοπίζεσαι ή απλά θα συνεχίζεις την ανάγνωση. Πολύ το αγάπησαν αλλά άλλοι τόσοι το μίσησαν.

Το σπίτι των πνευμάτων/ Isabella Allende

Μια χώρα που θα μπορούσε να είναι η Χιλή από τις αρχές αυτού του αιώνα ως την πιο θηριώδη σημερινή της πραγματικότητα. Ανάμεσα σε επαρχία και πρωτεύουσα, μια πολυπρόσωπη δυναστεία, που σε κάθε μέλος της αναφέρεται διαδοχικά αυτό το χρονικό, χωρίς να ξεχνιούνται ποτέ και όσα πρόσωπα προηγήθηκαν, έστω κι αν είναι νεκρά και θαμμένα, αναστημένα ή φαντάσματα…

Το είχα διαβάσει και αυτό σε πολύ μικρή ηλικία. Τότε διάβαζα ότι έπεφτε στα χέρια μου χώρις να με ενδιαφέρει το θέμα. Αυτό ήταν μια τυχερή επιλογή. Η Allende μπορεί να γράφει γυναικεία μυθιστορήματα, καθόλου αγαπημένο μου είδος, αλλά το κάνει τόσο όμορφα. Η γραφή ηταν σε τραβάει μέσα στην σελίδες, νιώθεις ότι νιώθουν οι ήρωες, μυρίζεις τον άερα της Χιλής. Φοβερό!

Πάμπλο Νερούδα,Ποιήματα

Ο Πάμπλο είναι ένας απο τους αγάπημενους μου ποιήτες, σίγουρα πρέπει να τον διαβάσεις. Θα τον αγαπήσεις. Μιλάει για έρωτες, συνήθως χαμένους..