Review: Before the coffee gets cold από τον Toshikazu Kawaguchi.

Το «Before the coffee gets cold» ήθελα πολύ καιρό να το διαβάσω. Πρόκειται για ένα μικρό μυθιστόρημα διακοσίων σελίδων που διαδραματίζεται εξ ολοκλήρου μέσα σε ένα μικρό καφέ της Meiji περιόδου. Αν θα έπρεπε να το κατηγοριοποιήσω θα έλεγα ότι ανήκει στον μαγικό ρεαλισμό.

 Μια σειρά από χαρακτήρες αποφασίζουν να ταξιδέψουν πίσω στο χρόνο στο μοναδικό μέρος που αυτό είναι εφικτό· την καφετέρια στην οποία διαδραματίζεται η ιστορία μας. Οι κανόνες είναι αρκετοί με τον πιο σημαντικό όμως να αφορά τον καφέ. Για να γυρίσεις στο παρόν και για να μην γίνεις φάντασμα του παρελθόντος πρέπει να πιεις τον καφέ σου πριν κρυώσει.

Παρόλο που είναι μικρό σε μέγεθος μου πήρε αρκετό καιρό να το διαβάσω, ίσως γιατί δεν με κέρδισε απόλυτα με την πλοκή και τους χαρακτήρες του. Όλοι ήταν μονοδιάστατοι και οι διάλογοι ήταν στημένοι, συχνά θύμιζαν θεατρικό έργο. Το ταξίδι πίσω στο χρόνο ήταν έξυπνη πινελιά αλλά ήταν τόσο περιορισμένο που ουσιαστικά δεν βοηθούσε πολύ την πλοκή να αποκτήσει  ενδιαφέρον. Υπήρχαν μια δύο σκηνές που δάκρυσα αλλά γενικά δεν με ενθουσίασε τόσο όσο περίμενα. Ίσως αν ήταν διπλάσιο σε μέγεθος και το ταξίδι πίσω στο χρόνο είχε εξερευνηθεί λίγο περισσότερο και δεν υπήρχαν τόσο περιορισμοί που ουσιαστικά λειτούργησαν εναντίων της ιστορίας να ήταν βιβλίο τεσσάρων αστεριών αντί για τρία που του έβαλα!