TBR

Κλασσικη Αγγλικη λογοτεχνια!

87db8f9dbb7885f90bf417963e3fe02d

Τι μου κανετε πουλια μου? Εγω μολις εβγαλα την πιτσα απο τον φουρνο. Αυτη την φορα την εκανα λαιτ, με ολικης αλεσεως αλευρι,σαλτσα απο φρεσκιες ντοματες και ελαχιστο τυρι χαμηλων λιπαρων. Πρεπει να βγω στην παραλια φετος και η ιδεα να με δει ο κοσμος με τρομαζει! Αυτο το ποστ ομως δεν εχει να κανει με τις μαγειρικες μου ικανοτητες, που σας ενημερωνω πως ειναι φανταστικες!, αλλα με την βικτωριανη λογοτεχνια.Δεν ειμαι φαν της κλασσικης λογοτεχνιας, την θεωρω…βαρετη. Τουλαχιστον την Αγγλικη, διοτι η Γαλλικη (και η Ρωσικη) ειναι πολυ πιο εντονη και γεματη συναισθημα. Παρολα αυτα αποφασισα να βουτηξω στην κατηγορια αυτη με ανοιχτο μυαλο και soon to be αδειο πορτοφολι.

Ενας συγγραφεας που θελω πολυ να διαβασω στα Ελληνικα αλλα δεν βρισκω τιποτα δικο του σε τιμη λογικη ειναι ο Τσαρλς Ντικενς. Μερικοι τιτλοι του που με ενδιαφερουν ειναι “Ο ζοφερος οικος“, “Μεγαλες προσδοκιες” και το “Δυσκολοι καιροι“. Εχω στα Αγγλικα τον “David Copperfield“, το “Great Expectations” και το “Tale of two cities” (αυτο το εχω σε μια πολυ παλια εκδοση,δεν εχω ιδεα απο ποτε). Ξερω πως ειναι απο τους κορυφαιους και θα ηθελα να λεω με περηφανεια πως εχω διαβασει μπολικα δικα του διηγηματα!

Τωρα θα συνεχισω με ενα βιβλιο που εχω γρηγοροδιαβασει και αυτο ειναι το “Dracula” του Bran Stoker. Ειχα περασει γρηγορα τις σελιδες του για να δω αν ειχαν ακολουθησει πιστα την πλοκη στην ταινια με τον ιδιο τιτλο οπου πρωταγωνιστουσε ο Gary Oldman (τι θεουλης). Ενα θριλερ με κεντρικο ηρωα ενα βρυκολακα, can it get any more victorian? Σκοπευω να το διαβασω συντομα (καλα,ναι). Να δειτε την ταινια!

Και για επομενο σας εχω αυτο που διαβαζω τωρα, αλλα δεν κυλαει με τιποτα, τα “Ανεμοδαρμενα Υψη” της Εμιλι Μπροντε! Θεε μου, ουτε ενας συμπαθητικος χαρακτηρας! Μονο που το διαβαζεις γεμιζει το στομα σου πικρα!

Και για τελος σας εχω τον Wilkie Collins με την “Λαουρα“, ενα μυστηριο με μια γυναικα ντυμενη στα ασπρα στο επικεντρο..!

Εσεις τι κλασσικα βιβλια εχετε διαβασει?

london

26 thoughts on “Κλασσικη Αγγλικη λογοτεχνια!

  1. Γενικά έχω κατεβάσει όλη την κλασσική ευρωπαική λογοτεχνία… Δοξασμένα εφηβικά χρόνια! Ο Ντίκενς είναι από τους αγαπημένους μας οικογενειακώς, έχω αλλά δεν έχω διαβάσει ακόμα τον Ζοφερό Οίκο (είναι και δύο τούβλα)… Στο επόμενο meet up (που θα έρθω, δεν μπορεί) θα σου τον φέρω!

    Liked by 3 people

      1. Έτσι έλεγες για τους Αιρετικούς και τελικά το έδωσα σε κάποιον που μπορεί και τους πετάξει από το μπαλκόνι. Σε εμπιστεύομαι σου λέω. Εδώ εμπιστευόμουν τους πρώην μου… (όχι δεν είμαι καλά :P)

        Liked by 2 people

      2. Εμένα με έχουν ρημάξει: ένα τόμο από τους τέσσερις από τα Άπαντα του Σέρλοκ, το 1984, δύο τρία βιβλία του Νέσμπο… Για αυτό σου λέω… Με σένα τουλάχιστον ξέρω πως θα το πάρω πίσω ένα φεγγάρι!

        Liked by 2 people

  2. Εξαρτάται τι εννοούμε κλασσική λογοτεχνία. Αν πιάσουμε βιβλία περασμένων αιώνων τότε λίγα πράγματα…. Ας καταφέρω να διαβάσω Τζέην Ώστεν αυτή τη χρονιά κι ευχαριστημένη θα ‘μαι!

    Liked by 2 people

  3. Χθες βράδυ ήμουν “κομμάτια” και δε σχολίασα αλλά χαίρομαι που βλέπω ζωντανή συζήτηση! Πολύ καλή ιδέα το άρθρο και βλέπω έχετε καλύψει σχεδόν τα πάντα. Προσωπικό αγαπημένο “Ιστορία Δύο Πόλεων” με μια διάσημη εισαγωγή και εξαιρετικό μέχρι το τέλος. Και Austen έχω διαβάσει μέσω της οποίας έμαθα πολλά για τις κοινωνικές συμβάσεις της Αγγλίας των αρχών του 19ου αιώνα. Και φυσικά δεν δανείζω πια βιβλία…

    Liked by 1 person

  4. Καλε νομιζα οτι δεν ειχα διαβασει Ντικενς και τωρα μου θυμησες τις Μεγαλες Προσδοκιες που ειχα διαβασει πριν 15 χρονια! Πρεπει να κανω edit σε ενα ποστ μου 😛
    Εγω μολις διαβασα το Pride and Prejudice στα αγγλικα (και μετα αυτο με τα ζομπι στα ελληνικα).
    Ε ναι, επρεπε να με πιεσω αρκετες φορες για να το διαβασω… Δεν κυλανε τα ρημαδια 🙂

    Like

  5. Συμφωνώ μαζί σου για την κλασσική αγγλικη λογοτεχνία και θεωρώ οτι η αντίστοιχη γαλλική και ρωσικη ειναι πολύ καλυτερη, για τους λογους που ήδη προανέφερες. Προσωπικά, εκτός απο την Τζειν Ευρ, και τα βιβλία του Ντίκενς (που και αυτά τα θεωρώ λίγο παιδικά, ίσως γιατί τα εχω συνδέσει με τα παιδικά και εφηβικά μου χρόνια) δε βρίσκω κάτι που να με ελκύει ιδιαίτερα. Ακόμη και η Τζειν Ωστιν, που ξέρω οτι η περισσότεροι την λατρεύουν για τα δικά μου γούστα, είναι απίστευτα βαρετή.
    Απο τον Ντίκενς θα σου συνηστούσα τον David Copperfield. Θεωρώ οτι είναι απο τα καλύτερα του!

    Liked by 1 person

    1. Ναι το εχω στα αγγλικα, και συμφωνω με οτι ειπες. Θεωρω οτι στην κλασσικη αγγλικη λογοτεχνια λειπει το παθος, το νευρο, η ζωη!

      Like

      1. Aκριβώς! Στα ανεμοδαρμένα ύψη που προανέφερες, τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά ,αλλά αυτό έχει σαν αποτέλεσμα κατά τη γνώμη μου να πάμε στο αλλο άκρο! Οι χαρακτήρες – και ειδικά οι πρωταγωνιστές- είναι υπερβολικοί και ακραίοι και αυτό που νιώθουν ο ενας για τον αλλον, μόνο αγάπη δε θα το χαρακτήριζα, παρά το οτι έχει περάσει έτσι!

        Liked by 1 person

      2. Nαιιι!!Απορω πως μερικες γυναικες το θεωρουν ιστορια αγαπης και μαλιστα λατρευουν τον Χιθκλιφ!

        Like

  6. Ο Χίθκλιφ κατά τη γνώμη μου, είναι απο τους πιο αντιπαθητικούς χαρακτήρες στην παγκόσμια λογοτεχνία, και αυτά που πέρασε στα παιδικά του χρόνια δε δικαιολογούν τις μετέπειτα πράξεις του. Όσο για αυτές που τον λατρεύουν νομίζω οτι είναι μάλλον εκ του ασφαλούς. Γιατί αν σχετίζοταν με κάποιον σαν και αυτόν στην πραγματική τους ζωή, το ποιο πιθανόν είναι να έτρεχαν αργότερα σε ψυχολογους απο αυτά που θα είχαν τραβήξει μαζί του (lol)! Προσωπικά περισσότερο μου κάνει μια ιστορία αυτοκαταστροφής – με εγωπαθείς και ακραίους χαρακτήρες- παρά μια ιστορία έρωτα και πάθους!

    Liked by 1 person

    1. Ακριβως!!Συμφωνουμε σε ολα!!Φυσικα εφαγα πολυ κραξιμο απο φανς, οταν το ειπα αυτο. Αλλα τι να πεις χεχε!

      Like

  7. Εχω διαβάσει αρκετά της Jane Austen στα αγγλικά και ξεχωρίζω το Persuation, στα άλλα βαριόμουν αφόρητα, επειδή δε είμαι πολύ παρορμητική και αυθόρμητη ως άτομο, μου πήρε αρκετό καιρό να συνηθίσω τον στητό, ξύλινο λόγο και τις 5-6 τύπου αβρότητες που χρησιμοποιούσαν κάθε φορά που συναντιόντουσαν οι ήρωες! Αδελφές Μπροντέ εννοείται, σου είπα για τα Υψη στο σχετικό ποστ, είσης μου άρεσε πολύ η Τζέιν Έυρ (αν και σε ανάλογο θέμα προτιμώ βιβλία τύπου…Ρεμπέκα, το βρήκα ακόμα καλύτερο). Ντίκενς αγαπημένος, απλά νομίζω διάβασα πάρα πολλά σε πολύ νεαρή ηλικία (εφηβεία) και δεν είμαι σίγουρη ποιά και πόσα θυμάμαι, ακόμα όμως θυμάμαι την εισαγωγή του βιβλίου του Όλιβερ Τουιστ, με την ιδιοκτήτρια του ορφανοτροφείου (ο θεός να το κάνει) να κυνηγάει και να κακομεταχειρίζεται τα φτωχά παιδιά, πιο ήρεμος ο Κόπερφηλντ…και δεν συζητώ για το πόσο μου είχε αρέσει το Christmas Carol. Η ιστορία δυο πόλεων δεν μου λέει κάτι, οπότε θα την τσεκάρω ευθύς αμέσως και θα μπει στα υπόψιν…Εξαιρετικά ωραία η τελευταία φωτό…

    Liked by 1 person

    1. Ναι η Ρεμπέκα είναι φοβερό μυθιστόρημα! Ντίκενς θέλω πολύ να διαβάσω! Τζέιν Ειρ έχω διαβάσει, καλουτσίκη!

      Like

Leave a reply to cherrybookish Cancel reply